GOOGLE İMPARATORLUĞU (TOPLUMU)

Önünüze sadece gerçekleri koymuşlarsa, karşı çıkın! 

Çünkü;kral bir gün gelip sizi kutsayacak kardeşlerim!..

 

Eskiden gezmek vardı, şimdiler de ise gezinmek. Gezmenin adı 60’lardan sonra turizm oldu. İnsanlar dünyanın bir ucundan çılgınlar gibi başka ülkelere akmaya başladı. Turizm sosyolojisinin bundan çıkardığı en önemli sonuç ise; yerli kültürün gelenlerin kültürüne doğru eğrildiğidir. Şimdilerde ise goglamak moda, internet sosyolojisi bu olguyu anlamaya ve çözümlemeye çalışıyor. Buna en büyük saldırıda karşı-iletişim kuramcılarından geliyor. Sanallık adeta sığlıkla, ayıpla eşdeğerde anılarak çözümlemeler yapılıyor. Karşı çıkanlar ile saldıranların ortak özelliği abartı. İnternet aslından bunlardan hiç birisi değil. 

 

Toplumların nasıl evrileceğine teknoloji karar veriyor. Gutenberg’in makinesi artık yavaş çalışıyor. Bilmek için önce o dilde yazmak, basmak ve okumak gerekiyor. Şimdilerde ise goglamak yeterli. Gogladıktan sonra, derinleşmek gerekiyor. İşte bu noktada başka bir gerçekle karşılaşıyorsunuz; İngilizce bilmiyorsanız işiniz biraz zor. Kimse tarihini, kültürünü başka bir dilde öğrenmek istemiyor. Bu ulusalcı reflekslerin söylemlerini anladıkça onlara katılmamak mümkün değil. Ama yeni nesiller en basit makinedeki off-on düğmesini (kapalı-açık) bilmek zorlamasıyla karşı karşıyalar ki bu satırlar yazıldığı zamanda bile bu sınır çoktan aşılmış durumdadır. Biraz büyüdüklerinde ise onların tatil günleri, dinlenceleri yok; onların off günleri var. Google sadece bir arama motoru değildir. Amerikanizmin sinsi ve gizli silahı da değildir. Google kendi toplumsal kurallarını oluşturan ve kendi retoriğini bir kültüre dönüştüren geleceğin toplumudur. Bu kadar basit ve kolay mı? Evet basit değil ama kolay olacak. Gündelik yaşamımız sessiz ve sakin akarken, bunun yüzyıl sonra bir kültüre dönüşeceğini bilemeyiz. Bilmeyiz ama yaşarız. Bunu anlamak da zaten bizim işimizde değildir. Biz sadece, e-mailleşir, bloglaşır, chatleşir, gerektiğinde (-ki keyfimiz yerinde) ise gidip netleşiriz. Bu yazıda bile kullanmak zorunda kaldığım kavramların neliği bizim ne kadar siberleştiğimizin göstergesidir.

 

Zamanı düşünürken, vakti öldürmeyin!..

 

Mutlu mesut bir yaşantımız vardı daha düne kadar. Platon’numuz vardı, Mc Luhan’mız vardı. Başımız sıkıştığında Aristoteles ya da Hegel’den aman dilerdik. Kosmos’ a ilişkin ne sorumuz ya da sorunuz varsa birileri yardımcı olur, yolumuza yürürdük. Artık bunlar geride kaldı. Matrix çıktı gerçeklik ile aramızdaki o ince bağ artık kopma noktasına geldi. Neyin gerçek neyin sanal olduğunu birbirimize sorar olduk. Bir de bunlar yetmezmiş gibi bundan faydalanan iletişimciler, reklamcılar ortalıkta kol geziyorlar. Anlam, hakikat ve gerçek birbirine karıştı. Sınırlar artık parmaklarımızın ucunda anlamsızlaşmaya başladı. Birileri ekmeklerinden olsalar da bu gerçek artık hakikatle örtüşmeye başladı. Bu hızlı süreci değerlendirenlerin başında Stanfort Üniversitesi doktora programını terk ederek Google’ı kuran iki isim var, Sergey Brin ve Larry Page.

 

Niyetlerimiz bilgi düzeyimizi de ortaya çıkarıyor. Elmanın artık elma olmadığını biliyoruz. Elmanın kültürel ve zihinsel izdüşümü bizim yaşamla olan ilişkimizdir de. Havva anamız o yasak meyveyi yemeseydi şimdi mutlu ve mesut bir yaşamımız vardı. Ama artık kovulduk cennetten. Eylem alanlarımız belli ve sınırlı. Özgürlük ve bilme felsefi bilgisinin dışına taşarak gündelik bilgimizin ana kaynaklarını oluşturuyor. Bilelim ya da bilmeyelim aramak zorunda olduğumuzun bilinci bizi nereye, ne kadar ve nasıl götüreceğini el yordamıyla her sabah bıkmadan usanmadan arıyoruz. Bu arada, biz ararken birileri niyetlerimizi biliyor ve kaydediyor. Bu gün bunun en büyük adı Google. Kimin, neyi, nasıl aradığını Polo Alto’daki çocuklar biliyor. Zeitgeist’mız her gün, her ay değişiyor. Tutulan çeteleler depolanıyor, yeniden yorumlanıyor. Bundan kaçış yok. Biz ölümlüler için artık niyetini belli etmeden yaşamak imkansız hale geldi. Aşkımız da sevgimizde artık niyetlerin veritabanında.

 

23 Aralık 2006 saat 22.11 itibarıyla Türkiye’nin zeitgeist’ı